Rok szkolny 2024 / 2025 rokiem obchodów 40-lecia powstania
Szkoły Podstawowej nr 28
im. prof. Henryka Arctowskiego w Toruniu
Czterdzieści lat to czas pełen wspomnień, osiągnięć, wyzwań, ale także ogromnej satysfakcji. W ciągu tych czterech dekad nasza szkoła stała się miejscem, gdzie kształtowały się nie tylko umysły, ale i charaktery wielu pokoleń uczniów. To tutaj stawialiście swoje pierwsze kroki na drodze edukacyjnej, zdobywaliście wiedzę, odkrywaliście swoje pasje i zawieraliście przyjaźnie na całe życie. To tutaj wielu z Was zrobiło swoje pierwsze kroki w drodze do realizacji swoich celów, ucząc się, bawiąc, odkrywając świat i siebie nawzajem. Nasza szkoła to miejsce, które nie tylko uczy, ale też inspiruje, wspiera i pokazuje, że każde marzenie jest warte tego, by o nie walczyć.
Wyrażam głęboką wdzięczność wszystkim, którzy przez te lata tworzyli historię naszej szkoły. Dziękuję nauczycielom, którzy z pełnym zaangażowaniem i pasją przekazują swoją wiedzę i umiejętności, kształtując młode umysły. Dziękuję pracownikom administracyjnym i obsłudze, którzy dbają o to, aby nasza szkoła była miejscem bezpiecznym i przyjaznym. Dziękuję także rodzicom za zaufanie, jakim nas obdarzacie, powierzając nam edukację swoich dzieci.
I Wam, Drodzy Uczniowie, za kolejny rok pełen nauki, wyzwań i nowych doświadczeń. Wierzę, że będzie to czas, w którym każdy z Was znajdzie coś dla siebie, odkryje nowe talenty i zrealizuje swoje cele. Tak jak nasza szkoła przez te czterdzieści lat napotykała na różne wyzwania, tak i Wy spotkacie się z trudnościami. Ale pamiętajcie, że siła nie polega na tym, by nigdy nie upadać, ale na tym, by zawsze wstać i próbować dalej. Ważne jest, abyście nigdy się nie poddawali, bo każdy krok naprzód, nawet najmniejszy, przybliża Was do spełnienia Waszych marzeń. Pamiętajcie, że szkoła to nie tylko miejsce zdobywania wiedzy, ale także przestrzeń, gdzie możecie rozwijać swoje zainteresowania, nawiązywać nowe przyjaźnie i uczyć się odpowiedzialności.
Z okazji 40-lecia naszej szkoły przygotujemy wspólnie wiele atrakcji, które pozwolą nam wspólnie świętować ten jubileusz. Będzie to czas podsumowań, ale także snucia planów na przyszłość. Wierzę, że nadchodzący rok szkolny będzie pełen sukcesów, zarówno indywidualnych, jak i tych całej naszej szkolnej społeczności.
Wspólnie budujmy dalszą historię naszej szkoły, aby mogła ona służyć kolejnym pokoleniom przez następne lata.
Karolina Ciechowska-Neumann
dyrektor szkoły
Profesor Henryk Arctowski
urodzony 15 lipca 1871 roku w Warszawie, zmarł 21 lutego 1958 roku w Waszyngtonie. Był światowej sławy geofizykiem. Jego badania dotyczyły geologii, oceanologii, glacjologii i meteorologii, w szczególności zaś był zasłużony dla badań polarnych. Był współorganizatorem i naukowym kierownikiem sławnej pierwszej wyprawy belgijskiej do Antarktyki na statku “Belgica” (1897-1899), a w 1910 r. prowadził badania w Arktyce na Spitsbergenie. Jest On autorem wielu wybitnych prac naukowych dotyczących krajów polarnych. Dla tych zasług jego imieniem nazwano 3 jednostki geograficzne na Antarktydzie: Półwysep Arctowskiego, Nunataki Arctowskiego i Szczyt Arctowskiego oraz 2 jednostki w Arktyce na Spitsbergenie: Góra Arctowskiego i Lodowiec Arctowskiego.
Od 1921 do 1939 r. Profesor H. Arctowski był dyrektorem Instytutu Geofizyki i Meteorologii Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, którego doktorem h.c. został jeszcze w 1912 r. W okresie pracy we Lwowie rozwijał badania meteorologiczne i geofizyczne w powiązaniu z górnictwem naftowym na Podkarpaciu.
Wojna zastała H. Arctowskiego w Stanach Zjednoczonych, dokąd się udał w sierpniu 1939 r. na Kongres Unii Geodezji i Geofizyki. Odcięty od Kraju, podjął zaoferowaną mu przez amerykańskich uczonych pracę w znanym w świecie Smithsonian Institution w Waszyngtonie. Tutaj, w Stanach Zjednoczonych, ojczyźnie małżonki profesora Jane Arctowskiej, spędzili resztę swojego życia, bardzo intensywnie wspomagając licznymi darami odbudowujące się po wojnie życie naukowe w Polsce.
Profesor Henryk Arctowski był zawsze gorącym patriotą – Polakiem. Jako młody gimnazjalista w Inowrocławiu był bity i prześladowany za uporczywe rozmawianie po polsku. Rodzice wyprawili go do szkół zagranicznych, do Belgii i Francji. W czasie studiów utrzymywał bliskie kontakty z koloniami Polaków, w Paryżu przyjaźnił się z koleżanką ze studiów Marią Skłodowską.
Dla podkreślenia i manifestowania swojego polskiego pochodzenia zmienił swoje nazwisko Artzt na Arctowski. Przy końcu I wojny światowej H. Arctowski przygotował dla amerykańskiej Komisji dla Spraw Polski olbrzymie dzieło – Raport o Polsce liczące prawie 2,5 tys. Stron, zawierające oprócz tekstu liczne tablice, mapy i wykresy dotyczące zagadnień geograficznych, historycznych, demograficznych i etnograficznych ziem, które wg Arctowskiego powinny wejść w skład odrodzonego Państwa Polskiego. W czasie konferencji wersalskiej Arctowski przebywał w Paryżu i świadczył olbrzymią pomoc oficjalnej polskiej delegacji.
Dom Arctowskiego we Lwowie był otwarty dla młodzieży akademickiej, uboższym studentom pomagali materialnie, fundowali stypendia zagraniczne. Pani Jane Arctowska bezpłatnie prowadziła kursy języka angielskiego.
Po wybuchu wojny całe swoje niemałe oszczędności przekazali na Fundusz Obrony Narodowej.
Prochy obojga Arctowskich, zgodnie z ich życzeniem sprowadzono do Polski i spoczęły w 1958 r. na Warszawskich Powązkach.
Prof. H. Arctowski w 1977 r. został patronem Polskiej Stacji Antarktycznej Instytutu Biochemii i Biofizyki Państwowej Akademii Nauk założonej na Wyspie Króla Jerzego w Zatoce Admiralicji, największej wyspie archipelagu Szetlandów Południowych, położonej 120 km od wybrzeży Antarktydy.
„Musimy stale posuwać się naprzód, a historia nauczy nas,
o ile ważniejsze dla całej przyszłości rodzaju ludzkiego są pokojowe podboje nauki
niż wszystkie wojny na zniszczenie toczone między narodami”
/H. Arctowski/
wydarzenie w SP28 w Toruniu
